ขายหนังสือเก่า ของสะสมโบราณ

                                                           (โรงอาบน้ำแร่ที่เมืองฮอนเบิค)

           ตามรอยพระพุทธเจ้าหลวงทรงสปาเมื่อ ๑๐๐ กว่าปีก่อน

     ในพระราชนิพนธ์ไกลบ้านของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  ที่ทรงเขียนประทานมายังสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้านิภานภดล วิมลประภาวดี กรมขุ่นอู่ทองเขตขัติยนารีนั้น  พระองค์ทรงเสด็จประพาสยุโรปครั้งที่ ๒ ซึ่งคณะแพทย์ได้ถวายคำแนะนำให้พระองค์ไปประทับรักษาพระวรกายที่นั่น  เพราะเหตุนี้จึงมีเรื่องราวที่น่าสนใจต่าง ๆ มากมายที่ทำให้ชนรุ่นหลังอย่างเราทราบถึงเหตุการณ์สำคัญ  ในระหว่างที่พระองค์ประพาสยุโรปครั้งนั้น  หนึ่งในนั้นคือ  การแช่ตัวในน้ำแร่ที่โรงอาบน้ำ  ซึ่งฟังดูแล้วคล้าย ๆ การอาบน้ำแร่ หรือสปาในปัจจุบัน  ลองมาดูรายละเอียดที่ทรงบรรยายเพื่อประดับความรู้ด้วยกันขอรับ

     "ห้องสรงที่ว่านี้เป็นห้องสรงเจ้านาย  ห้ามไม่ให้คนเข้า ห้องที่พ่อไปอาบเปนห้องที่เอมเปอเรอสรง ตรงกันข้ามกับห้องเอมเปรส แต่ห้องเอมเปรสนั้นปิด  เปิดแต่ห้องเจ้านายให้บริพัตรอาบ  ในห้องนี้กั้นเปนสอนตอน ตอนนอกที่สำหรับนั่นแลนอนพัก  ตอนในเปนที่อาบน้ำมีเก้าอี้นอน ที่ล้างหน้า ที่กินน้ำ และโต๊ะตั้งขวดปักดอกกุหลาบ อ่างที่อาบใช้ทองเหลืองอย่างอ่างอาบน้ำธรรมดา  แต่เจาะให้จมลงไปไว้ในพื้น  มีที่สำหรับก้าวขึ้น-ก้าวลงแลที่พาดตีนไว้ข้างปลายอ่าง  ข้างที่นั่งนั้นมีตั่งสี่เหลี่ยมวางลงไปในอ่าง  ตั่งนั้นหุ้มผ้าขาว เพราะเหตุว่าถ้าไม่หุ้มนั่งบนตั่งร้อน  ด้วยใช้น้ำต้ม  ห้ามไม่ให้ล้างหน้า  กำหนดให้แช่อยู่ครั้งแรกนี้ ๑๒ มินิต  น้ำนั้นเดือดเปนฟองเหมือนอย่างกับน้ำคาบอนิกแอซิดที่เราทำ  แต่ไม่รู้สึกว่าถูกตัวเฉียบ ๆ เหมือนที่ทำ   เฉย ๆ เปนแต่ฟองเกาะตัวเต็ม  สายน้ำที่มาในแผ่นดินนั้นเปนน้ำเย็นเหมือนธรรมดา  ต่อถูกไอร้อนต้มเข้าจึงได้ปล่อยคาบอนิกแอซิดออก  ถ้าทิ้งไว้ช้าคาบอนิกแอซิดก็ไปหมด  เวลาอาบแล้วขึ้นมาไม่ให้เช็ดตัว  เอาแต่ผ้าห่อคลุม  ให้นอนอยู่บนเก้าอี้ยาวสองสามมินิตแต่พอแห้ง  รออยู่ช้าจนเหื่อออกก็ไม่ดี  เกลือจะไปเสียจากตัวหมด  พอตัวแห้งก็แต่งตัว  แล้วให้ออกไปเดินตากแดดสัก ๕ มินิตเปนสำเร็จการ" 

                                                                  พระราชนิพนธ์ไกลบ้าน คืนที่ ๑๕๔