ต่างมองตากัน แลกสมุดเฟรนชิฟนำกลับไปเขียน สิ่งที่ต้องเขียนคือที่อยู่ และเบอร์โทรศัพท์(พื้นฐาน) เพราะจะติดต่อกันได้เพียงแค่นี้เอง โทรศัพท์พื้นฐานนั้น ขอเล่าให้ฟังว่าบางคนก็มี หลายคนก็ไม่มีนะขอรับ เพราะสมัยนั้นกว่าจะขอเบอร์โทรศัพท์พื้นฐานมาใช้กันที่บ้านนั้น ใช้เวลานานมาก ต้องไปขอจองลงชื่อกับองค์การโทรศัพท์ บางบ้านใช้เวลามากกว่า ๖-๗ ปี บางบ้านใช้มากกว่า ๑๐ ปีก็มี
เพราะฉะนั้น สมุดเฟรนชิฟเป็นสิ่งสำคัญมากของเด็กยุคนั้น หากไม่มีสมุดเล่มนี้แล้วเราไม่สามารถติดต่อเพื่อนได้เลย นายโบราณรู้สึกดีใจ และอิจฉาเด็กยุคนี้ขอรับ ที่มีการพัฒนาการการติดต่อสื่อสาร อยู่ที่ใด หรือส่วนใดบนโลกนี้เพียงแค่คลิ๊กปลายนิ้วเท่านั้น ก็สามารถติดต่อ หรือพูดคุยกันได้แล้ว
บรรยากาศแลกสมุดเฟรนชิฟเขียนกันระหว่างเพื่อนนั้น ลึกซึ้งและอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียวเชียวขอรับ วินาทีนั้นไม่สามารถห้ามน้ำตาให้ไหลได้เลย เป็นการสื่อให้เพื่อนที่เรียนกันมาด้วยกันได้ทราบว่า เพื่อนเอ๋ยใกล้เวลาที่
เราต้องต่างคนต่างไปแล้วนะ ขอให้เอง และขอให้เธอโชคดี ความเป็นเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่มัธยมต้น ถึงมัธยมปลายนั้นเป็นสิ่งที่ขอให้พวกเราจำกันให้ดีเน้อ
|
